پلنت احیا مستقیم

مصارف کارخانه آهن اسفنجی چیست

مصارف عمده کارخانه آهن اسفنجی شامل برق ، آب و گاز می باشد . البته مقادیری مواد شیمیایی و مصارف دیگر نیز وجود دارد ولی در مقابل مصارف فوق الذکر مورد توجه نیستند.

بطور کلی مصارف یک کارخانه تولید آهن اسفنجی را بر مبنای تن محصول می توان به این صورت بیان داشت:

مصرف آب: 1.1 m3/ton

مصرف گاز: 2.45 Gcal/ton

مصرف برق: 110 KWh/ton

سرمایه گذاری یک پلنت احیا مستقیم

هزینه سرمایه گذاری یک پلنت احیا مستقیم بستگی به عوامل بسیار زیادی دارد. این عوامل را می توان به این صورت خلاصه کرد:

1. نوع محصول
2. ظرفبت پلنت
3. بخش های جانبی و فرعی
4. نوع انتقال مواد اولیه و محصول
5. میزان بازیافت انرژی
6. طراحی های به روز
7. خصوصیات زمین و محل اجرای پروژه

علاوه بر این مسائل قیمت اجرای یک پلنت احیا مستقیم در ایران نسبت به جهان تقریبا یک سوم می باشد و این به دلیل بومی سازی این تکنولوژی و رقابت شدید مابین چندین طراح و سازنده مختلف کارخانه و نیز عدم ارائه حق بسیار بالا بابت پکیج های تکنولوژیکی است. برای اینکه حدودا برآوردی تقریبی در اختیار قرار گیرد، هزینه سرمایه گذاری اجرای پلنت احیا مستقیم در جهان حدودا به ازای هر تن محصول سیصد و پنجاه دلار می باشد در حالیکه در ایران حدودا یکصد و ده تا یکصد و پنجاه دلار است.

البته قابل توجه است که ظرفیت استاندارد پلنتها برای براورد سرمایه گذاری باید مورد توجه قرار گیرد یعنی بعنوان مثال ظرفیت هشتصد هزار تن و یک میلیون ششصد هزار تن برای مگا مدول ها.

 

این مطلب ارزشمند را آهن اسفنجی در بخوانید

 

قانون ده هزار ساعت

قانونی هست به نام قانون ده هزار ساعت. بطور خیلی ساده، این قانون می گه که اگه برای یک کار ده هزار ساعت وقت و تلاش مستمر صرف کنید آنگاه در آن کار حرفه ای می شوید. ولی به همین سادگی ها هم نیست. این قانون می گه باید ده هزار ساعت وقت و تلاش مستمر و همراه با بررسی و بازخورد صورت پذیرد و زیر نظر متخصص و مربی این کار انجام شود.

 

به نظر من هر کاری را که بارها و بارها تمرین کنیم و برایش وقت بگذاریم، می توانیم در آن حرفه ای شویم. این زحمت باید همراه با چرخه بازخورد باشد و در این صورت است که موفقیت حتمی است.

 

آیا شما هم این موضوع را حتی در سطوح اولیه و ابتدایی تست کردید؟

معضل مدیران مامور

قبلا هم نوشته ام و باز هم می نویسم و باز هم خواهم نوشت.

شرکت ها را به دست مدیرانی می سپارند که از فلان وزارت خانه و یا فلان جا می آیند و مامور می شوند به این شرکت. 

مدیر که منافعش با منافع شرکت هیچ ارتباطی ندارد و صرفا چند صباحی می آید تا حالشو ببرد.

این دولت در این مورد رکورد زد. بسیاری از شرکت ها را به این روش به تباهی کشانده اند. آیا فردی که هیچ ارتباط منطقی ای با شرکت مورد نظر نداشته باشد می تواند برای آن شرکت مفید باشد؟

عجایبی را در ایران می بینیم که واقعا به مرغ پخته بگویید، می خندد.

 

خب البته اون مامور که به مدیریت این شرکت بیچاره گماشته می شود هم یا ژن خوب است و یا سهمش را گرفته است.

 

وای بر صنعت بیچاره ما