بعضیا برای نفع شخصی هر کاری می کنند. اینکه چطور می تونند برای نفع شخصی باعث از بین رفتن یک چیز و یا کسب و کار و یا هر چیز دیگری شوند، همیشه برای من تعجب بر انگیز بوده است.
جالبه که هر چه بیشتر ظلم می کنند قویتر می شوند.
کلا دارم تمام چیزهایی که بهش معتقد بودم را از دست می دم
همیشه فکر می کردم هیچ کس نمی تونه من را خسته کنه. اینقدر انرژی داشتم که تک نفره قادر به حرکت چندین نفر و انرژی دادن به اونها بودم. اینکه می گم بودم ، نه اینکه دارم از سالیان دراز قبل صحبت می کنم. نه
همین دو سال پیش مثل بمب انرژی بودم. اعتقاد داشتم که قادر به تغیرات اساسی در سیستمها هستم. پیش خودم می گفتم باید برای پیشرفت شرکت و کشور و ... تلاش کنم تا بچه هامون بتونند خوبتر از ما زندگی کنند. در آن برهه ها بسیاری از افراد به من می گفتند که فکر نکن می تونی کار خاصی بکنی. آرام باش. می گفتند این سیستم داغونه و از دست تو و بزرگتر از تو کاری بر نمیاد. ولی همیشه می گفتم نه. ما می تونیم. ما می تونیم تغییر ایجاد کنیم.
حالا که فهمیدم نمی تونم، خسته ام. باورتون نمیشه ولی پوکیدم. داغونم. اینکه تبدیل شدم به یه آدم سرخورده و ناتوان.
خلاصه دستت درد نکنه ژن خوبی که من را به این روز انداختی
متشکرم ژن خوب
من نمی فهمم آخه دیگه بنزین را چرا؟
واقعا ضرورتی داشت که توی این شرایط داغون اقتصادی یک فشار مضاعف هم روی کمر مستضعفان اضافه کنید؟
باور کنید داریم زیر فشار می شکنیم. لطفا دیگه امتحان نکنید
تفاوت قند طبیعی و قند مصنوعی برای بدن چیست؟ آیا مصرف قند تصفیه شده حاصل از نیشکر و یا چندر قند با مصرف قند موجود در میوه و غذاهای طبیعی و کامل فرق دارد؟ پاسخ نمی تواند فقط بله یا خیر باشد! بله فرق دارد از این جهت که مصرف غذای کامل و همراه با فیبر و دارای قند متابولیسم متفاوت دارد و منجر به سیری نیز می شود و چاق شدن را به همراه ندارد. ولی اگر از جهت میزان کالری مورد مقایسه قرار گیرند، خیر فرقی نمی کند. در حقیقت از منظر کالری همه قندهای یکسان اگر از منابع مختلف به بدن برسند آنگاه به یک اندازه کالری تولید می کنند ولی نکته مهم همراه داشتن سایر مواد مغذی شامل فیبر و غیره است که موضوع را اساسا متفاوت می نماید.
تفاوت قند طبیعی و قند مصنوعی را بطور کامل در این مقاله بخوانید
یکی از سوالات چالش بر انگیزی که در دوران دانشگاه و در اوایل جوانی همه با آن درگیر می شوند این است که یک سیستم و یا یک کشور باید از بالا به پایین اصلاح شود و یا از پایین به بالا؟
اگر بخواهم مقدمه ای بر این بحث بنویسم و منظور خود را بیشتر توضیح دهم باید اشاره کنم که برخی افراد مانند اینجانب قبلا معتقدم بودیم که نفرات و اعضای پایین یک هرم قادر هستند با اصلاح خود و افراد نزدیک به خود باعث ایجاد تحول و اصلاح شوند. این تفکر در ظاهر بسیار زیبا و ظاهرا اجرایی می نمود . دیدگاه این بود که با اصلاح خودمان و درست انجام دادن کارها و خوب بودن کمک کم باعث بهبود کل سیستم می شویم. ولی در چه حد و در چه سطح و در چه زمانی؟
نکته این است که اصلاح یک سیستم نادرست توسط یک یک نفران زیرین امکان پذیر است ولی به شر و شروطی:
اولا وقتی صحبت از یک سیستم می کنیم آیا آن سیستم مشخصه های مربوطه را دارد؟ یعنی اصلا سیستم سالم است؟ اگر سیستم سالم نباشد اصلا بازخورد نمی گیرد.
دوما آیا آن سیستم بر پایه نفرات بنیان نهاده شده است؟ اکثر شرکتها و سیستمهایی که ما با آن مواجه هستیم اصلا بر پایه نفرات و تخصص آنها بنیان نهاده نشده است و هیچگونه ارتباط منطقی ای بین نفرات پایین هرم و بالای هرم برقرار نیست. حتی کسب درآمد آن شرکت هم ربطی به نفرات زیردست ندارد.
سوما آیا این نفرات پایینی که قصد اصلاح دارند چند نفر هستند؟
چهارما آیا چقدر زمان نیاز دارند؟
دیابت یا بیماری شیرین یکی از انواع بیماری های متابولیک است که مشخصه ی اصلی آن افزایش قند خون می باشد. غذای مصرفی ما حاوی کربوهیدرات می باشد، این کربوهیدارت در دستگاه گوارش ما هضم شده و به شکل گلوکز جذب می شود. گلوکز سوخت اصلی سلول های بدن است، اما برای اینکه گلوکز از خون وارد سلول های بدن شود به کمک هورمونی به نام انسولین نیاز دارد، که توسط پانکراس تولید می شود. در نتیجه همواره در سیستم گردش خون ما گلوکز یا همان قند خون وجود دارد، اما در بیماری دیابت غلظت قند خون از حد نرمال خود بالاتر می رود و این افزایش قند خون باعث بروز عوارض مختلفی می شود.
پرنوشی، پرخوری و پر ادراری جز مشهور ترین علائم می باشند. علائمی چون خشکی دهان، ضعف و خستگی نیز در بعضی افراد مشاهده می شود. قابل توجه است که علائم دیابت از فرد به فرد متفاوت است و حتی ممکن است فرد مبتلا به دیابت هیچ گونه علامتی از خود نشان ندهد.
مطلب دیابت در این خصوص مفید است
در اتفاقاتی که برایمان پیش می آید و نتایجی که کسب می کنیم ، آیا صرفا خودمان تاثیر گذار هستیم یا صرفا بقیه؟
قطعا گزینه دیگری هم که می تواند خیال همه مان را راحت کند این است که هم ما و هم بقیه.
ولی یاد گرفته ام که وقتی یک اتفاق را به چند نفر نسبت بدهم آنگاه هیچ نتیجه درستی نمی توانم بگیرم. پس ترجیح می دهم که اگر اتفاقی می افتد و یا چیزی پیش میاید حتما نتیجه کار خودم بدانم و نه کسی دیگر. خب مشخص است که صرفا من تاثیر گذار مطلق نبوده و نیستم ولی بی شک اثر اصلی را داشته ام و می توانستم جهت ها را به نوعی تنظیم کنم.
یه کم پیچیده است ولی اگر من خودم را کمترین موثر بدانم آنگاه نمی توانم خودم را بازخواست کنم. بنابراین ضمن دانستن تاثیر سایرین مسئولیت همه چیز را بر عهده می گیرم. اینطوری حتی در جهت کاهش تاثیرات سایرین نیز قدم بر خواهم داشت.
لذا به نظر در اتفاقاتی که برایم می افتد صرفا خودم مقصرم
رفتم بنزین بزنم دیدم قطع شد، گفتم چرا؟ گفت بدون کارت بنزین پانزده لیتر بیشتر نمیشه زد.
از خیلی وقت پیش دوست داشتم مطالعاتی روی موتور خودرو داشته باشم و اطلاعاتی کسب کنم. ولی هیچوقت شرایط مهیا نشده بود.
سلسله فیلمهای خیلی خوبی را از شبکه آموزش پیدا کردم که خیلی خوب و بصورت تخصصی آموزش می دهد.
در حال یادگیری هستم و ببینم یه مکانیک میشم یا نه!!!
ای وای بر اسیری کز یاد رفته باشد!
در دام مانده باشد ،صیاد رفته باشد
آه از دمی که تنها با داغ او چو لاله
در خون نشسته باشم ، چون باد رفته باشد
امشب صدای تیشه از بیستون نیامد
شاید به خواب شیرین فرهاد رفته باشد
خونش به تیغ حسرت یا رب حلال بادا
صیدی که از کمندت آزاد رفته باشد
از آه دردناکی سازم خبر دلت را
وقتی که کوه صبرم بر باد رفته باشد
رحم است بر اسیری کز گِرد دام زلفت
با صد امیدواری ناشاد رفته باشد
شادم که از رقیبان دامنکشان گذشتی
گو مشت خاک ما هم بر باد رفته باشد
پرشور از حزین است امروز کوه و صحرا
مجنون گذشته باشد ، فرهاد رفته باشد